Vandaag een klein rondje door het duin bij Castricum en langs het strand terug. Met een stevige zuidwesten wind in de rug begint mijn rondje bij de strandopgang van Castricum aan zee en loop via een klaphekje de Velowseweg in. Achteraf had ik meer met de wind rekening moeten houden, maar dat blijkt pas op het strand. Het begin van het pad is verhard, maar al gauw loop je op een zandweg.
De route in beeld, onderaan bij het (kleine blauwe) pictogram van de bushalte is de start.
Dit gebied is door PWN hier en daar onderhanden genomen door stukken duin af te plaggen om wat meer dynamiek in het duin te creëren. Het doet ook wat natuurlijker aan met de verschillende stuifduinen die hierdoor zijn gecreëerd.
Kennelijk stuift het soms wat teveel, hier lijkt tenminste sprake van pas aangeplante helm.
Op sommige plekken zie je veel variatie in de begroeiing afgewisseld met open plekken.
Na zo’n 1.5 km sla ik linksaf naar de strandopgang, een klimmetje door het rulle zand en eenmaal boven op het duin kijk je op het strand. Door het hoge water, opgestuwd door de zuidwesten wind en de vloed, is het strand smal vandaag. Opvallend zijn de verschillende kleuren in de branding van het zeewater.
Eenmaal op het strand lijkt het dan toch weer heel wijds en leeg.
Nou ja, niet helemaal leeg. Er komt iemand pootjebadend langs.
Het hoge water zorgt voor leuke patronen op het zand. Ik kom er al snel achter dat de harde zuidwesten wind mijn brillenglazen vervuild, het leek wel mistig te worden. En een blik op mijn lens leert dat deze ook al vervuild is door zoute aanslag, dus beter om te stoppen met fotograferen op het strand. De camera is veiliger in de tas onder deze omstandigheden. Het rondje andersom lopen had wellicht handiger geweest, maar dat is achteraf makkelijk gezegd.
◊.◊.◊
Fijne serie weer met dat wolkenspel boven duinen, strand en zee.
Bij het zien van zo’n serie vind ik het altijd weer jammer dat we hier zo’n eind moeten rijden voor we bij een dergelijk strand zijn.
Het licht in de branding is schitterend en de laatste foto is ook om in onder te duiken. Een heerlijke wandeling is dat. Ja de wind en het stuifzand voor de camera maar ik zou er alvast niet aan denken voor ik start!
Ik dacht juist dat stuivende duinen niet handig is en dat ze daarom helmgras planten. Het afplaggen geeft wel een mooier en gevarieerder beeld.
Mooie wolkenluchten had je erbij.
Zand en zout zijn inderdaad geen goede elementen voor de camera. Wel jammer dat je daardoor niet meer patronen kon vastleggen, want deze smaakt naar meer.
Foto’s met deze weersomstandigheden zijn altijd inspirerend met mooie wolkpartijen. De laatste foto met de reflecties in het water is creatief gevonden.
Zoals altijd een mooi en interessant foto verslag van je wandeling.