Spechtinktzwam

Ik ben gek op fotogenieke zwammen of 🍄, en vernam dat de in onze omgeving zeldzame spechtinktzwam gesignaleerd was. Dan gaat er toch iets kriebelen bij me en toen er een kennis voorstelde naar het plekje toe te gaan was dat snel beslist. De spechtinktzwam heeft een donkerbruine tot (licht)grijze ei- of kegelvormige hoed en kan een diameter van 4 tot 8 centimeter bereiken. Bij het uitgroeien van de hoed ontstaat er een patroon wat doet denken aan de veren van de grote bonte specht. Vandaar de naamgeving, met de vogel zelf heeft het niets te maken. De paddenstoel wordt 4 tot 6 cm hoog, is misschien eetbaar maar schijnt zeer onsmakelijk te zijn. Beter dus om hem te laten staan en van de schoonheid te genieten.

Eenmaal aangekomen op de plek waar de zwammen groeien ontdekten wij er vier exemplaren, waarvan er één in een geboortestadium verkeerde.
Spechtinktzwam, Coprinopsis picacea

NIKON D750 (105mm, f/7.1, 1/125 sec, ISO1400)

 

 

 

Maar ook een wat volwassener exemplaren konden wij bewonderen.
Spechtinktzwam, Coprinopsis picacea

NIKON D750 (105mm, f/11, 1/60 sec, ISO1600)

 

 

 

Spechtinktzwam, Coprinopsis picacea

NIKON D750 (105mm, f/3, 1/125 sec, ISO720)

 

 

 

Spechtinktzwam, Coprinopsis picacea

NIKON D750 (105mm, f/3.2, 1/125 sec, ISO280)

 

 

 

Spechtinktzwam, Coprinopsis picacea

NIKON D750 (105mm, f/3.2, 1/125 sec, ISO720)

 

 

 

Je zou bijna denken dat hier een specht aan het werk is geweest. 😉
Spechtinktzwam, Coprinopsis picacea

NIKON D750 (105mm, f/3.2, 1/125 sec, ISO180)

 

 

 

Als de zwam het volwassen stadium heeft bereikt is de hoed bijna vlak getrokken en vormen zich inktdruppels aan de rand en verteerd de hoed langzaam en sterft de zwam. Maar voor die tijd is de zwam heel fotogeniek.
Spechtinktzwam, Coprinopsis picacea

NIKON D750 (105mm, f/3.2, 1/125 sec, ISO450)

 

 

 

Nog even wat dichterbij gekropen…
Spechtinktzwam, Coprinopsis picacea

NIKON D750 (105mm, f/7.1, 1/80 sec, ISO1600)

 

 

 

En als afsluiter een enkele inktdruppel.
Spechtinktzwam, Coprinopsis picacea

NIKON D750 (105mm, f/3.5, 1/125 sec, ISO800)

 

◊.◊.◊

6 Comments

Leuvenumse Beek

We maken een in dit blog ommetje langs de Leuvenumse Beek in herfstsferen. Het is de langste beek van de Veluwe, 17 km vanaf het Uddelermeer naar het Veluwemeer. Enkele jaren geleden is de beek in haar natuurlijke staat teruggebracht en loopt weer slingerend door het landschap. Voor ons ommetje blijven we in de buurt van Leuvenum, daar is al voldoende te fotograferen.

We parkeren de auto op de parkeerplaats van Natuurmonumenten op de Poolse weg vlakbij Leuvenum, gemeente Ermelo. Vrijwel direct loop je dan het bos in en langs de Leuvenumse Beek. Voor de liefhebbers is hier ook een route van 5,5 km uitgezet via blauwe paaltjes. Wij kiezen ons eigen pad om de beek te blijven volgen.

Ondertussen zijn we de beek genaderd, het is nog vroeg en het tegenlicht speelt door de herfstbladeren.
Leuvenumse Bos, Leuvenumse Beek

 

Een paar stappen opzij en dan piept de laagstaande zon door het gebladerte.
Leuvenumse Bos, Leuvenumse Beek

 

De beek loopt hier aan weerszijden langs de bomen, foto’s  hierboven tonen de linkerzijde, hieronder de rechterzijde.
Leuvenumse Bos, Leuvenumse Beek

 

Even later zijn beide stromen bij elkaar gevoegd en op een brug over de beek zie je dit beeld.
Leuvenumse Bos, Leuvenumse Beek

 

De scheve bomen langs de randen van de beek zie je ook op andere plaatsen, het zorgt voor mooie weerspiegelingen.
Leuvenumse Bos, Leuvenumse Beek

 

Misschien is een verticale opname hier mooier? Het geeft wel meer ruimte aan de weerspiegeling en de bomen zelf. Kwestie van smaak denk ik.
Leuvenumse Bos, Leuvenumse Beek

 

Hier een blik op een slingerend deel van de beek
Leuvenumse Bos, Leuvenumse Beek

 

We zijn weer terug op het beginpunt, maar het licht komt nu meer van rechts en dat geeft een heel andere sfeer als op de openingsfoto die op ongeveer dezelfde plek genomen is. Het is ondertussen halverwege de middag en we bergen de camera op, tijd voor een kopje koffie bij De Zwarte Boer, een paar honderd meter lopen vanaf onze parkeerplaats.
Leuvenumse Bos, Leuvenumse Beek

 

◊.◊.◊

6 Comments

Porseleinzwam

In het vorige blog gaf ik al aan dat ik verder zou gaan met slijmerige zwammen. Er lag een boomstam vol met porseleinzwammen (Oudemansiella mucida) in mooi licht naast het wandelpad. Porseleinzwammen worden 3 tot 10 cm groot, witte hoed en steel, en hebben een karakteristieke slijmlaag op de hoed. Ik vind het een mooie soort en fotogeniek door het glimmende uiterlijk. Het heeft een eetbare hoed, met weinig smaak, en er kan er een medicijn tegen huidziekten uit worden gewonnen.

Deze opname is met tegenlicht gemaakt, daardoor lijkt het wel alsof er een lichtje onder de hoed brand, ik heb geen lampje o.i.d gebruikt.
porseleinzwam, Oudemansiella mucida

 

 

porseleinzwam, Oudemansiella mucida

 

 

porseleinzwam, Oudemansiella mucida

 

 

porseleinzwam, Oudemansiella mucida

 

Als bovenstaande maar iets dichterbij.
porseleinzwam, Oudemansiella mucida

 

porseleinzwam, Oudemansiella mucida

 

Met een iets hoger standpunt krijg je wat meer bos in de achtergrond.
porseleinzwam, Oudemansiella mucida

 

Deze exemplaren zijn in werkelijkheid een stuk kleiner, ik schat een halve cm in doorsnee, maar ik heb wat bijgesneden waardoor het groter lijkt. Opname in tegenlicht.
porseleinzwam, Oudemansiella mucida

 

Tot slot nog een groepje geweizwammen (Xylaria hypoxylon) met mooie druppels eraan.
Geweizwam (Xylaria hypoxylon)

 

Zolang er nog sporen op zitten tonen ze wit, zijn de sporen weg dan zijn het zwarte takjes geworden, waarvan je hier al enkele kunt zien.
Geweizwam (Xylaria hypoxylon)

 

◊.◊.◊

7 Comments

Leuvenum

Om wat herfstsferen en paddenstoelen te fotograferen had een fotovriend m’n vrouw en mij uitgenodigd om samen een dagje naar het Leuvenumse bos te gaan. Dat leek ons een leuk idee, en spraken afgelopen vrijdag hiervoor af.
We vertrokken op tijd en konden rond 8 uur de parkeerplaats bij het bos oprijden waar de zon net door het gebladerte heen brak. Nog even een kopje (meegebrachte) koffie en we lopen het bos in. Het licht is mooi, soms nog wat mistflarden, dus gunstige voorwaarden voor het fotograferen.
Leuvenumse bos

 

De zon staat laag, er zit nog volop blad aan de bomen en dat levert af en toe een mooie lichtval op.
lichtval op beukenblad

 

Al vrij snel komen we de eerste fotogenieke paddenstoel tegen, ik zou bijna zeggen onze nationale paddenstoel, de vliegenzwam Amanita muscaria. 🍄 Nationaal want bijna iedereen zong wel als kind “Op een grote paddenstoel, rood met witte stippen…”. Geen andere soort is volgens mij zoveel bezongen. Helaas was onze nationale trots wel omgevallen, maar een mooi plaatje maken lukte nog wel.
Vliegenzwam, Amanita muscaria

 

Meestal zie je er nog wel eentje in dezelfde omgeving, en jawel enkele meters verderop stond een jong exemplaar mooi in het vroege ochtendlicht.
Vliegenzwam, Amanita muscaria

 

Zo lopen we weer wat verder en treffen een boomstronk aan met een groepje Mycena’s. Thuis even opgezocht, het is de Grote bloedsteelmycena, Mycena haematopus. Beetje een laag standpunt ingenomen zodat je wat onder de rokjes kijkt. Sorry dames, dit is eigenlijk niet zo netjes.😉
Grote bloedsteelmycena, Mycena haematopus

 

Nog even een ander groepje op dezelfde stronk.
Grote bloedsteelmycena, Mycena haematopus

 

We volgen de Leuvenumse beek, even achterom kijkend levert dit beeld op.
Leuvenumse beek

 

We stoppen weer even bij een volgende fraaie paddenstoel, de Sombere Honingzwam, Armillaria ostoyae. Wij werden er wel vrolijk van, want het is wel een fotogeniek exemplaar.
Sombere honingzwam. Armillaria ostoyae

 

Nog even wat dichterbij kruipen.
Sombere honingzwam, Armillaria ostoyae

 

Vlak voordat ik opstappen wil schuift er een wolkje voor de zon, maar laat nog net een streepje licht op de paddenstoel vallen. Je krijgt dan gelijk weer een heel ander beeld. Hierna lopen wij weer wat verder en zien een dode boomstam op de grond vol met slijmerige zwammen, maar o zo fotogeniek. Maar dat bewaar ik voor het volgende blog.
Sombere honingzwam, Armillaria ostoyae

 

◊.◊.◊

6 Comments

Strand

Af en toe even lekker uitwaaien op het strand bij Hargen aan Zee. Het is wel wat grijs weer maar niet koud en droog dus prima wandelweer. Het is eb en op het strand zie je mooie patronen.
harger strand

 

Door het lage water is een krib ideaal om even een hengel uit te gooien.
hengelaar op strand hargen aan zee

 

Het terugstromende water geeft leuke effecten.
strand hargen aan zee

 

Soms zie je een mooi schuimende waterlijn.
waterlijn strand hargen aan zee

 

Het water heeft de laagste stand gehad, er komt weer wat meer leven in de branding.
branding strand hargen aan zee

 

Na de wandeling neem ik nog even een kopje koffie en heel onverwacht breekt de zon door en kondigt er zich een mooie zonsondergang aan.
zonsondergang strand hargen aan zee

 

De ondergaande zon zorgt voor mooie reflecties op het natte strand.
reflectie op strand hargen aan zee

 

Ook de grijs bewolkte lucht breekt een beetje open.
zonsondergang strand hargen aan zee

 

De zon is nu helemaal verdwenen, een mooie gloed in de lucht en op zee markeert het einde van deze dag.
sfeervol strand bij hargen

 

◊.◊.◊

5 Comments